Van jongs af aan ging ik in de meimaand op vakantie naar het zuiden van Portugal. In de lente, want dan was het nog niet té warm, maar wel al erg aangenaam. En dan niet naar Albufeira, de meest bekende badplaats, nee, ik kwam in het échte Portugal. Ferragudo, Alvor en Carvoeiro, om precies te zijn.
Ik weet nog heel goed dat ik zeven jaar was, voor het eerst ging vliegen en met mijn neus tegen het vliegtuigraampje geplakt zat. Na tweeënhalf uur vliegen zag ik de oceaan veranderen in terracotta kleurige aarde. Toen we de zandbank naderden dacht mijn zevenjarige ik dat we vakantie gingen vieren in de woestijn. Ik vroeg me af hoe we ons hier een volle week zouden gaan vermaken. Verwend dat ik was.
Eenmaal uit het vliegtuig gestapt kwam een aangenaam briesje van warme lucht en een heerlijke frisse geur mijn kant op. Ik ontdekte gelukkig al gauw dat de Portugese Algarve meer te bieden had dan de zandbank die als landingsbaan naar dit mooie oord diende.
Mooiste stranden van Europa
Mijn opa en oma hadden dit pareltje van een vakantiebestemming ontdekt en mijn ouders overtuigd ook eens mee te gaan. We waren gelijk verkocht, wat was het hier heerlijk! Hele dagen brachten we door op de mooiste stranden van Europa, die wel eens vergeleken worden met de stranden in Nieuw Zeeland. De goudgele stranden omringd door oranjerode rotsen in combinatie met helderblauw zeewater maakten de meest idyllische setting voor een heerlijke vakantie.
Een verrassende ontmoeting…
Ik weet nog goed dat mijn zus en ik een keer verstoppertje aan het spelen waren op het strand en ik nietsvermoedend één van de vele grotten binnenliep, waar ik me dacht veilig te kunnen verstoppen. Op een gegeven moment hoorde ik gekraak en het klotsende geluid van water tegen een rotswand, het leefde hier binnen! Ik besloot me gewonnen te geven en zo snel mogelijk de grot uit te rennen. Uiteindelijk bleek ik ‘opgejaagd’ door een familie heremietkreeften, wiens middagdutje ik had verstoord. Oeps.
Gezellige vissersdorpjes
In de daaropvolgende jaren gingen we zodra het even kon in de meimaand weer voor twee weken richting het mooie Algarve. We huurden altijd een auto, waar we elke dag mee rondtoerden. Van de nabije omgeving tot aan dagtripjes naar Lissabon of het meest zuidwestelijkste punt van Europa: Sagres.
De eerste jaren verbleven we vlakbij het pittoreske Ferragudo, een klein vissersdorpje waar je kunt ronddwalen door de smalle straatjes met boetiekjes of neerploffen op één van de vele terrasjes. Aan de andere kant van de rivier van Ferragudo ligt de belangrijke havenstad Portimão. Nog een mooie bezienswaardigheid in de buurt van Ferragudo is het kasteel van São João do Arade, dat aan het strand gelegen is.
Voor de afwisseling verbleven we later nabij het iets bruisendere Alvor, namelijk in Carvoeiro. In deze omgeving vind je tientallen stranden. Niet verrassend brachten we de middagen dan ook vaak door op het strand en de avonduren werden gespendeerd in het gezellige centrum van Alvor. Aan het centrum van Alvor grenzen een vissershaven en lange boulevard met gezellige restaurants en terrassen.
Privé plekje
Van de vele verschillende accommodaties is het mooie vakantiepark Prainha Village, gevestigd op een klif en een schitterend groene omgeving, me goed bijgebleven. Het park beschikt over een panorama zwembad met zilt water. Het zwembad is omgeven door een heuvelachtige weide, vanwaar je een adembenemend uitzicht over zee hebt. Wanneer je vanaf Prainha Village de lift naar het strand neemt, kom je uit in een heel bijzonder restaurant tussen de rotsen; Caniço. Dit restaurant met Mediterrane keuken serveert lekkere verse vis en zeevruchten. Aan het eind van de dag was dit de ultieme plek om te dineren én van het uitzicht over zee te genieten.
Dit jaar ga ik voor het eerst niet mee op vakantie naar de Algarve. Op het moment van schrijven zitten mijn opa en oma alweer aan het ontbijt in hun vaste vakantiehuisje, en de rest van de familie springt volgende op het vliegtuig om hen te vergezellen. Ik troost mezelf met de gedachte dat ik momenteel zes maanden onder de Spaanse zon mag vertoeven.
Leave a reply